• De jaren '60

    De jaren zestig: zorgen om het veld, om de kleedkamers en om een brug. Maar ook grote groei en een kampioenschap en promotie naar de eerste klas.

    Eind jaren zestig maakt Berkhout furore. In 1968 presteert het eerste elftal al goed. Een jaar later, op 18 mei 1969, wordt het kampioen. Het is dan al zeventien jaar geleden dat het Berkhout 1 een kampioenschap te vieren had, dus: een receptie en een broodmaaltijd.

  • Maar de jaren zestig beginnen matig. Nog steeds is het bestuur niet tevreden: De jongeren hebben geen fut, de ouderen moeten het werk doen. Er zijn nauwelijks genoeg spelers om een eerste, een junioren- en een aspirantenteam op de been te brengen. Toch is er twee jaar later al wat meer tevredenheid. Er zijn dan wel geen kampioenen, maar veel West-Friese clubs degraderen en ons eerste heeft het toch maar mooi volgehouden in de tweede klas.

    ‘Het praatje gaat dat voetballers zich bij Berkhout in een varkensschuur moeten omkleden’, wordt opgemerkt tijdens de algemene ledenvergadering van 1961. Inderdaad, de nissenhut is niet veel meer. Dus worden er plannen en tekeningen gemaakt voor een gebouw met twee kleedkamers, in het midden een scheidsrechtersverblijf en een gelegenheid voor een bescheiden kantine. Op 27 september 1964, drie maanden na de start van de bouw, opent burgemeester Beemsterboer officieel de nieuwe kleedkamers.

    En eind jaren zestig? De vereniging is rijk, staat in de notulen te lezen. En dat ondanks alle investeringen (kleedkamers, brug). Berkhout groeit.

    Natuurlijk gaan ook in de jaren zestig de aspiranten naar Alkmaar en de veteranen naar Bakkum voor hun ‘dagen’. Daar worden in de loop der jaren heel wat speldjes verdiend.

    Vanaf halverwege de jaren zestig wordt ook een winterprogramma samengesteld met klaverjas- kien- en spelregelavonden. Maar ook een ‘balavond’, zoals in 1961 met het Holland Quartet. Klaas Slikker belooft bij een tekort ‘portie’ te staan.