• De kampioenswedstrijd van de JO12

  • Om 8.15 voor de Ridder. De jongens zijn erg stil. Is het nog te vroeg, zijn het de zenuwen, of is het opperste concentratie?

    Het weer is redelijk rustig. Het is droog en waait niet te hard. Het voelt zacht.

    Om 9 uur stipt klinkt het fluitje van de scheids en begint de wedstrijd op het strakke kunstgrasveld van Always Forward.

    De opstelling is enigszins anders dan normaal. In plaats van Teun start Joep op doel, om zijn door astma wat schaarse lucht te sparen voor de 2e helft.

    De wedstrijd start met veel druk vanuit Berkhout. Al vrij snel komt er een kogelhard afstandsschot van Mayson dat net naast het doel verdwijnt. Ook afstandsschoten van Levi en van Finn gaan net naast. De keeper van Always heeft het druk. Hij heeft ook niet alles klemvast. Ties staat dan ook vaak bij hem in de buurt, wachtend op een afvallende bal. Ties was een paar keer dicht bij om de keeper te verrassen, maar het mocht helaas niet lukken.

    Dan, de hele wedstrijd scherp spelende, Senn die het van veraf probeert. En ja, hij opent, na 10 minuten spelen, de score. 0-1 voor Berkhout!

    Het eerste kwart van de wedstrijd is duidelijk voor Berkhout. Joep heeft geen bal gehad. Mede door het solide werk van de verdediging. Twee ‘blokkades’ op de vleugels. Tygo en Levi laten niemand voorbij. Mocht dat dan toch wel een keer gebeuren, dan staan daar het altijd rustige en alles overziende duo Finn en Aeden die vakkundig de bal naar het middenveld of voorhoede weten te spelen.

    Mark en Chris hebben het team strategisch goed opgesteld. Ze willen af en toe nog wat extra aanwijzigingen geven. Helaas komen ze niet over het geluid van Arnold heen, zodat de jongens hen niet horen.

    Het 2e kwart zet Always iets meer aan. Joep moet 2 keer moeite doen om zijn doel schoon te houden. Maar Berkhout blijft ook aanvallen. Silven schiet ettelijke keren op de paal. Het is zijn dag nog niet, hij wil er niet in. Ook een bal op de binnenkant van de kruising eindigt niet aan de goede kant van de doellijn.

    We gaan met 0-1 de rust in. Na de rust komt Always vol goede moed het veld op. Vastberaden om Berkhout van de kampioenstitel af te houden.

    Ze starten voortvarend en scoren vroeg in de 2e helft de 1-1. Die viel voor Teun helaas niet te houden. Maar de rest van de 2e helft heeft Teun als een leeuw zijn doel verdedigd. Hij gooide regelmatig, met alle risico’s van dien, zijn lichaam voor en op de bal. Always kwam er niet meer langs.

    Onze jongens in het veld bleven doorgaan, op jacht naar het 2e doelpunt. Jurrian sleurde van achter naar voren en terug aan zijn team. Wat een meters heeft hij gemaakt. Joep zijn trucendoos ging af en toe open, maar leidde ook niet tot een doelpunt.

    Dan Mayson nog maar een keer proberen. Met een afstandsschot, net als in het begin van de wedstrijd. De bal gaat hard op het doel af. Zo hard dat de keeper hem niet klemvast heeft. Jurrian is er als de kippen bij, maar krijgt hem er ook niet in. Weer die keeper. Maar weer niet klemvast. Dat ziet Silven en die prikt hem er nu wel in. 1-2 de buit lijkt binnen.

    Always blijft het nog proberen, maar onze verdediging houdt stand. Onze jongens blijven netjes samenspelen en raken niet meer in de paniek. Na een uur voetballen fluit de scheids af en kunnen we feestvieren.

    Ongeslagen kampioen.

    Sjappoo.